Kategori Ontoloji

Varlık Felsefesi. Varlık’ı ve varlıklar arasındaki ilişkileri inceliyoruz.

İç’sel Hayal

İnsan’ın Yaratıcı Merkez’i olarak Tanrı, tüm Nitelik’lerin, İsim ve Sıfat’ların da Kaynak’ıdır.

Yanlışlama metodu, Nicelik’ten Nitelik’e bir çeşit geçişi ve bozulma sürecinden sıyrılmayı içerir.

Simyager ve Yazar, birbirine benzer; hatta geniş anlamda ele aldığımızda ikisi aynı anlamı taşır: İkisi de Dönüşüm’ü görmek ister.

Burada bir kimlik/tavır söz konusudur ki, özne-nesne probleminin temelini oluşturur.

Gözlem ise açıkça İnsan tarafından gerçekleştirildiği ve ondan “ayrı” düşünülemeyeceği için, İnsan Kendi’sini anlamadan Kozmos’u da anlayamaz.

İnsan kurduğu zaman buna hayal deriz, Hakk kurduğunda ise buna Realite/Gerçeklik deriz.

Zaman’ın Biriktirdikleri, giderek “yoğunlaşır” ve “katılaşır”.

İlerlemeyen, yürümeyen, seyretmeyen ve okumayanın üzerinde tortular birikir.

Vahiy, tezâhür eden İlâhî İsim’in, Arketip’in bilgisini ilettiği için, “çok yönlü yorumlanabilirlik”e sahiptir.

Şimdi de, Modern kafa yapısını oluşturan düşünce akımlarından birisi olan İkicilik’ten (Dualizm’den) bahsedelim.