Sembolik Dil’de, İlham, Üçgen ile temsil edilir. Bu aynı zamanda Yükseltici Unsur olan Ateş’e tekâbül eder. 3 sayısının tabiatı da, İlham’ın tabiatına işaret eder.
Çevresel koşullar, Zaman’ın Ruh’una Şekil verir ve Zaman’ın Ruh’u da çevresel koşullara. Aslında, Ruh'un Akış'ı ikisini Bir'likte ve eş-zamanlı gerçekleştirir.
Antik dönemlerde, Âlim’ler pek çok farklı disiplinde eğitim alıyordu ve tüm bu alanlara Bütün’cül bir bakış açısı ile yaklaşabiliyorlardı. Bu, gerçekte belirli bir disiplini tam olarak anlamanın tek yoludur.
Beşerî otoriteye isyan, bir reddiye eylemidir ve belirttiğimiz Yanlışlama Metodu’nun esasını oluşturur.
İnsan’ın Yaratıcı Merkez’i olarak Tanrı, tüm Nitelik’lerin, İsim ve Sıfat’ların da Kaynak’ıdır.
Yanlışlama metodu, Nicelik’ten Nitelik’e bir çeşit geçişi ve bozulma sürecinden sıyrılmayı içerir.
Simyager ve Yazar, birbirine benzer; hatta geniş anlamda ele aldığımızda ikisi aynı anlamı taşır: İkisi de Dönüşüm’ü görmek ister.
Burada bir kimlik/tavır söz konusudur ki, özne-nesne probleminin temelini oluşturur.
Gözlem ise açıkça İnsan tarafından gerçekleştirildiği ve ondan “ayrı” düşünülemeyeceği için, İnsan Kendi’sini anlamadan Kozmos’u da anlayamaz.
İnsan kurduğu zaman buna hayal deriz, Hakk kurduğunda ise buna Realite/Gerçeklik deriz.