(Arketipsel) İç-Dış diyalektiğini burada da görürüz. Katliam’ı Dış’ta yapan, Canavar’dır; Katliam’ı İç’te (yani kendi Nefs’inin derinliklerinde) yapan ise Kahraman’dır.
Mit, masal, fantezi ve hikâyelerde Ölüm hep bir Dönüşüm ile özdeşleşir.
Hakk’ın yazdığı hikâyede huzursuzluk yoktur. Izdırap da, Neşe de birlikte ve Âhenk içinde bulunur. Korku filmlerini, ancak beşer çeker.
Kahraman, yitirdiği her şeyi İç’inde yaşatır.
Tenzih, Yaratıcı’nın her türlü anlaşılır nitelikten münezzeh olduğunun ifade edilmesidir. Teşbih ise, Yaratıcı’nın çeşitli İsim ve Sıfat’larının benzetim yoluyla anlatılmasıdır
İç’sel Hayal cihetinden, Kutsal Ruhânî Bıçak imgesi, Nefs’i hasta eden “tıkanıklıkları” açan ve hastalıklı olanı arındıran, benlikten uzaklaştıran mânevî etkileri ifade eder.
Gölge de bir Arketip’tir; bir yorum olarak, diyebiliriz ki Benlik’imizin karanlık ve zararlı (olabilen) yönüne işaret eder.
Bu yazıda Kral Midas Arketip’ini yorumlamak istiyoruz.
Mitolojik Tasvirler’de bahsettiğimiz ilkeleri temel alarak, mitolojik bir tasviri yorumlamak istiyoruz.
Bir meleke/kabiliyet, kendisini Yersel düzlemde yani Kesret Âlemi’nde gösterdiğinde, bu melekeye tekâbül eden canlıyı görürüz.