Kadim Alfabe, Vahiy ile indirildiği için, bu Alfabe’nin Harf’lerine “dayanarak”, Varoluş’un sembolik okumasını yapabiliriz.
Kendini Gerçekleştirme, her varlıkın Öz’ünden gelen bir dilektir. Böylece Bireyleşme İlkesi gereği; Logos, Materia üzerinden tezâhür eder ve Nitelik’ler sayılabilir olan üzerinden açığa çıkar.
Bireyleşme İlkesi, sadece özel beşerî varoluş koşullarından ziyade, Ontolojik bir İlke’yi ifade eder. Tecelli sürecinde, Nitelik’ler Nicelik’e yansır; yani Logos, Materia’ya Şekil verir.
Şu bir gerçektir ki, O’nun Hakikat’i asla Söz’e sığmaz ve sığdırılamaz.
Allah, Aşk ile yaratır.
İlk yaratılışları itibari ile, tüm bozulmamış, Antik Alfabe’ler Vahiy kökenlidir.
İlham, tabiidir ki kaynağından ayrı düşünülemez. Allah’ın İlm’i sınır tanımadığından, ilham edebileceği hakikatlerin de sayıca bir sınırı yoktur.
Küçük Âlem olan İnsan'ı anlamak, Büyük Âlem olan Evren'i anlamak ile eşdeğerdir.