Resim yapmak, beste yapmak, bir Matematik denklemi oluşturmak, koreografi oluşturmak; hepsi bir Yaratmak eylemidir. Bunlara benzer daha pek çok Sanat dalından örnek verilebilir.
Peki tüm bunların ortak noktası nedir? Sezgileri yeterince kuvvetli her İnsan; bunlar arasında bir bağ, adeta hepsini yöneten ve var eden, hepsine tesir eden bir Kuvvet, bir Yasa olduğunu fark edecektir.
Felsefi inceleme böyle başlar. Önce bir şeyleri sezerim. Ne olduğunu, neyi sezdiğimi pek çok kez dillendiremem. Zaten neyi sezdiğimi ve ona dair detayları kuşatabilmem (tam anlamıyla idrak ve teşhis edebilmem) için Sezgilerim yeterli olsa idi, Felsefe’ye ihtiyacım olmazdı. Benzer bir durum, Bilim için de geçerlidir. Sezgi tek başına yeterli olsa idi, Bilimsel araştırmaya gerek kalmazdı; değil mi?
Tüm bunlarla birlikte, Felsefi yahut Bilimsel araştırmayı başlatan Sezgi’dir. Algıladığım şeyi tam olarak açıklayamam, fakat onu hissederim. “Burada bir şey var ama adını koyamıyorum.” derim. Açıklayamadığım için, tecrübe ettiğim bilgiyi Bilinçli bir biçimde düşünemem.
İşte Bilinçaltı düzeyde canlanan bilgiyi, Bilinç düzeyine taşımak için, Aklı kullanırız.
Felsefe, Kelimeler’i kullanarak Bilgi Oluşturma/Keşfetme Sanatı’dır. Bilim ise, Felsefe’nin daha özelleşmiş bir hali olarak, Bilgi oluşturma/keşfetme uğraşını maddeye yönelerek gerçekleştirir.
Böylece Bilinçaltı düzeydeki Sezgisel Bilgi, Akıl Melekesi ile Bilinç düzeyine bağlanır. Akıl, Arapça akl kökünden gelir ve dizginlemek, gem vurmak, bağlamak anlamları taşır.
Felsefe ve Bilim’in başlatıcısı olarak Sezgi’den bahsettik. Peki Sezgi’nin başlatıcısı nedir?
Sezgi’nin var olabilmesi, Tecrübe gerekir. Tecrübe ise; Zamanın Akışı içerisinde, Zaman ile birlikte akması sonucu, İnsan’ın benliğine doğru gerçekleşen Akış sonucu oluşur.
Şematik biçimde gösterecek olursak:
