Her Varlık Manzarası’nda ortak bir İlke ile karşılaşırız. Her varlıkın kendi Sınır’larına sahip olduğunu ve bununla birlikte bir Nitelik’inin olduğunu söylemiştik. Bununla birlikte her varlık, kendi Sınır’larını kuşatan bir Alan içerisinde bulunur. Bu ki, her varlıkın diğer varlıklar ile etkileşimini mümkün kılar. Fakat değinmek istediğimiz sadece bu değil. Varlık’ın cümle varlıklara sunduğu bu Alan, onlara “Nefes alıp verme imkânı” sağlar.
“Nefes” için, diyeceğiz ki bu, “bir varlıkın kendisi olarak var olmak için sergilediği, devamlı ve ritmik eylem”dir. Bir bakıma Nefes, her varlıkın devamlı, ritmik ve daimi zikridir. Bunu canlı varlıklarda daha net biçimde teşhis ederiz. Bununla birlikte, biz Nefes ve Zikir kavramlarını her varlıka atfedeceğiz. Boyutsal Özellik’leri bizimkinden daha farklı olan varlıkların, tabiatlarını anlamakta zorlandığımızdan daha önce bahsetmiştik. Ayrıca bu zorluğun sebeplerini de ileride (İnşAllah) açacağız. Fakat şimdilik sadece diyeceğiz ki, bu bir Ontolojik İlke olması bakımından, oluşa gelen her varlık için geçerlidir.
Her Varlık Manzarası’nda gördüğümüz şudur: Kendisi olarak var olabilen varlıklar, kendilerini çevreleyen bu Alan’ın içinde var olurlar. Bu Alan, sadece bir hareket imkânı oluşturmakla kalmaz; o varlıkın Nefes’i olan varlıkları da ona lütfeder. Nefes’i meydana getiren bu varlıklar, gözle görülemez ve bu Varlık Manzarası’na dahil olmaz. Şimdi, hava-İnsan ilişkisinde de açıkça gözlemlenebilen bu “bâriz” olguları neden bu şekilde ifade ettik? Çünkü bunlar sadece “bir Varlık Manzarası’na” değil, “tüm Varlık Manzaraları’na” aittir. Buradaki “bir Varlık Manzarası”, günlük perspektifimizden bize görünendir. Bunlar, Ontolojik İlke’ler, farklı perspektifler için de geçerlidir aslında. İleride farklı Varlık Manzaraları’nda da bunlara değinmeyi planlıyoruz.
Nefes, gerçekte çift taraflıdır. Her varlık için Nefes veren, esasen Varlık’tır. Sonra, vakti geldiğinde bunu geri alan da Varlık’tır. İnsan özelinde söylersek; İnsan Varlık’la birlikte Nefes alıp verir. Bunun için diyeceğiz ki bu, Varlık’ın Nefesi veya İlahi Rahmet’tir.
Bu bağlamda Rahman, İlahi Rahmet’i ile, cümle varlıkları kuşatır ve çevreler. İlahi Rahmet’i ile nefeslendirdiği varlıkları, Rahim sıfatı ile de Ân’a doğurur, oluşa getirir. Böylece deriz ki, her varlık Besmele ile oluşa gelir, yani Allah‘ın Rahman Rahim ismi ile.
22.08.2023
