Say-mak, bir şeyin varlığının kabul edilmesini, onu var olarak/varolarak algılanmasını ifade eden bir kelimedir. Bir şeyi saydığımızda, içimizde o şeyin varlığının bir kabulünü oluştururuz. Bu kabul nicel olarak sayılar ile, nitel olarak Kelime ve Kavramlar ile temsil edilir.
Kendi Varlık’ımız, Rûh’umuz, Bilinc’imiz, saydığı şeye bürünür ve onun varlığını Kendi Varlık’ında yeniden canlandırır. Böylece Hakk’ı [Mutlak Varlık’ı] temaşa edebilir, tanıyabiliriz. Tanımak, saymak ile mümkündür ki, bu da saygının temelini oluşturur.
Varlığın bu sayımı ki, Varsayım’ları oluşturur/oluşa getirir. Bu bağlamda Varsayımlar, neleri saydığımız ve nelere saygı gösterdiğimiz ile ilgilidir. Bu aynı zamanda neyi tanıdığımızı belirler ki, bu da Varlık’ımızın büründüğü Form’u; yani Rûh’un büründüğü Nefs yapısını belirler. Böylece Varsayım’larımız Kimliğimizi belirler, meydana (Varoluşa) getirir. Bu sebepten Varsayım’larımızı bilmek, Nefs’imizi bilmek, Kendi’mizi bilmek anlamına gelir; ki bu aynı zamanda Var edeni bilmek anlamına gelir.
Böylece İnsan yersel/dünyevi kaynaklı Varsayım’larını tanıyıp, bunları göksel/ilahî olanlara dönüştürerek, Hakk’a rücu’ ederek İnsanlaşır, Kâmil İnsan yani İnsan-ı Kâmil olma yolunda ilerler.
20.07.2023
