Ne kadar da kolay kandırılıyorsun!
Saf çocuk…
Yoksa Şeytan’ın insan gibi görünemeyeceğini mi sandın?
Hayallerine giremeyeceğini,
Düşlerine karışamayacağını mı sandın?
Ki en çok da orada kendini çoğaltır.
Kutsal bildiğini,
Güzel gördüğünü,
Kirletemeyeceğini mi sandın?
Şeytan ki kurnazdır.
Peki hangi kurnaz,
Kendini düşman olarak tanıtır?
Hiçbiri!
İçindeki kimi hisler
Ve kimi düşünceler,
Kendilerini öyle tatlı gösterir ki,
Onları bırakmak istemezsin.
Oysa Şeytan denilen zehir
En tatlı meyvelerin içine saklanır.
Sanıyorsun ki yemek hakkındır
O güzel tatlıları.
Hatırla!
Yol’a bunun için mi çıktık?
Şüphesiz İnsanoğlu pek çabuk unutur.
Oysa Sen tek bir şeyi hatırlasan,
Yeter idi…
Hani o her şeyi başlatan
İlk şeyi
Anka Kuşu’nun çığlığında zikrettiği
O İlk Olan’ı
Sıfır’ı Bir edeni
Ve Bir’i Sıfır edeni
Ölüyü dirilteni
Ve tekrar diriltmek için
Öldüreni
Karşı koyulamayanı
Önünde her meleğe
Her şeytana
Her İnsanoğlu’na
Ve her İnsan’a
Diz çöktüreni
Ki O’nun sesini bir kez duyan
Dünya’ya bir daha aynı gözle bakamaz
Sahibi ise ancak Tanrı’dır.
Vicdanını dinle!
Çünkü Simurg’un sesi
Vicdanından yankılanır.
Yüksel!
Hayallerinden uyan!
Rüyandan uyan!
Tekrar tekrar!
Tekrar tekrar!
Kafan karıştığında,
Ki seninki pek sık karışıyor,
Ne yapacağını bilemediğinde;
Dur.
Sakinleş.
Her şeyden önce;
Kimsenin malına, canına, nefsine
Zarar vermez, veremez hale gel.
Emîn ol.
Huzur bulmak için
Teslim et kendini,
Yıldızların altında
Geceleyin seni yıkayana.
İzin ver yıkasın;
Sen çıplak halde,
O çıplak halde,
Ki Tanrı’nın gözünde herkes çırılçıplaktır,
Arındıran
Serin suyuyla.
Her sokaktan geçen laf edince,
Bozulup kendini kayıp mı edeceksin?
Biraz kendine,
Dostlarına benze!
Öz’üne güven!
Dört Büyük’ten
Aşağının Sabiti’nden feyz al!
O ki
Asla duruşundan taviz vermez.
17.03.2022
