Yaradılış - "yâr'a atılış"...
(Arketipsel) İç-Dış diyalektiğini burada da görürüz. Katliam’ı Dış’ta yapan, Canavar’dır; Katliam’ı İç’te (yani kendi Nefs’inin derinliklerinde) yapan ise Kahraman’dır.
Güneş’te ifna olan, fena bulan, ancak onun ışığını yayar.
Mânânın aktığı formlar değişsse de mânâ, mânâdır, ne ise odur.
Merkez ise Odak Noktası’dır ve çoğunlukla Yaratıcı’yı temsil eder, keza Allah her şeyin (Yaratıcı) Merkez’idir.
Ruh’un mâhiyetini asla açıklayamayız, keza “Ruh Rabb’in emrindedir”.
İnsanlar, Ruh’a inanmadıkları için, onun işlerini izleyemez. Görünmeyen’e inanmadıkları için, Görünen’in ötesini keşfedemez. Aşk’a inanmadıkları için, bulundukları hâli aşamazlar.
Rüya Yazımı, aynı anda iki şeydir: Görülen’in zikri ve Görülmeyen’in zikri.
Bu sefer, Düğümlerin Oluşumu’nu daha bireysel bir ölçekte düşünmeye çalışacağız.
Oluşturulmuş bir “bağlam”, “ve-bağlacı” (Vav harfi) ile devam ettirilir, yani kendisini yeniden açılımlar.