Bilgi edi(ni)minin bir sonraki aşaması, tüm Nitelik’lerin aynı anda kendilerini bu hâlde barındırdıkları, fakat hiçbirinin izhar edilmediği ve ancak kuvve hâlinde bulunduğu aşamadır. Tüm Nitelik’lerin izhârının başlangıcı olduğu için, buna Sonsuz Bilginin Kaynağının-Kaynağı denilebilir. Aynı zamanda, rüya hâlinin ve tüm rüyaların barınağı olup, rüya-hâlinin-yokluğu olduğu için, varlıkın Derin Uyku hâlidir. Gene bu sebepten, önceki nitelendirmemize kıyasla varlığın-yokluğunun-yokluğu olarak nitelendirilebilir. Rüyada bulunmanın ve bunun içinde bulunmanın farkındalığı ile, mana daha da İç’e yönelir ve (tüm rüyaların varlığı ile ilgili aldığı dersten sonra) rüyayı sonlandırır. Bu, biçim-dışı hâle geçilen, Kendilik’in Zaman’ın başlangıcında bulunan ve burada dinlenen saf-varlığının bilgisidir.
Rüya gördüğünü bildiği ve bunu sonlandırdığı için, görülebilecek sınırı belirsiz çoklukta rüyaya erişimi bulunur. Hepsine aynı anda erişimi olduğu (buna erdiği) için, hiçbirini görmek istemez. Böylece öncekinden daha derin bir ızdırap (Varoluş Sancısı), onu daha derin bir bilgi düzeyine çeker. İşte bu, gerçekten de ayrılığın getirdiği Aşk Sancısı’dır. Söylenecek Sözlerin, bir hayalde yitip gideceğini bilip, Söylememe (Sükûnet) Hâli’dir.
19.05.2024 (yaklaşık tarih)
